De ambtenaar die is ontslagen heeft niet automatisch recht op een ontslagvergoeding. De ambtenaar moet zelf naar de rechter stappen als de overheidswerkgever geen ontslagvergoeding aanbiedt. De gang naar de rechter heeft enkel zin als de ontslagreden onjuist is of als de overheidswerkgever bijzonder onzorgvuldig heeft gehandeld. De ontslagen ambtenaar zal dit moeten aantonen.
Als de overheidswerkgever op juiste grond de ambtenaar heeft ontslagen, en de ontslagprocedure verder op correcte manier is verlopen, dan heeft het geen zin een ontslagvergoeding aan de rechter te vragen.
De rechter kan oordelen over een schadevergoedingsverzoek van de ambtenaar. De rechter onderzoekt of de ambtenaar door het ontslagbesluit schade heeft geleden of gaat lijden. In de procedure kan de rechter besluiten dat het ontslagbesluit juridisch niet juist is. Als het ontslag niet meer kan worden ‘teruggedraaid’, dan kan de rechter een ontslagvergoeding aan de ambtenaar (op kosten van de overheidswerkgever) toekennen.
De Algemene wet bestuursrecht geeft geen antwoord op de vraag of schade door de ambtenaar is geleden en hoe de hoogte van de schadevergoeding moet worden berekend. De rechter zal daarom zoveel mogelijk aansluiten bij het schadevergoedingsrecht van het Burgerlijk Wetboek (BW). Psychisch aangedaan voelen of zich gekwetst voelen, zijn voor de rechter onvoldoende reden om een schadevergoeding aan de ambtenaar te kennen.
De overheidswerkgever kan de ambtenaar ontslaan vanwege een verstoorde arbeidsverhouding. Op basis van deze ontslaggrond is de overheidswerkgever WEL verplicht een ontslagvergoeding aan te bieden (‘passende regeling treffen’), maar niet als de overheidswerkgever van mening is dat de oorzaak van de verstoorde arbeidsverhouding geheel aan de ambtenaar is te wijten. Als de overheidswerkgever geen ontslagvergoeding aanbiedt, of een te lage vergoeding volgens de ontslagen ambtenaar, dan kan de ambtenaar de kwestie aan de rechter voorleggen. De rechter zal onderzoeken hoe het arbeidsconflict is ontstaan, en in hoeverre de overheidswerkgever daar schuldig aan is. Anders gezegd, welk aandeel heeft de overheidswerkgever daar in gehad.
Heeft de overheidswerkgever in het ontstaan van de verstoorde arbeidsverhouding een aandeel gehad, dan is een ontslagvergoeding op zijn plaats. De rechter bepaalt vervolgens dit aandeel op een percentage: 50%, 75% of 100%, of factor 0,5, 0,75 of 1,0. Bij een ’overwegend aandeel’ heeft de overheidswerkgever in de arbeidsrelatie méér fout gehandeld dan de ambtenaar, waardoor de arbeidsverhouding onherstelbaar verstoord is geraakt. Dit percentage wordt in de ontslagformule geplaatst:
Bruto maandsalaris x (aantal dienstjaren gedeeld door 2) x ‘aandeelpercentage’ van de overheidswerkgever. De uitkomst van deze formule is de ontslagvergoeding.
Deze formule is door de hoogste ambtenarenrechter gepresenteerd (Centrale Raad van Beroep, CRvB). De ontslagvergoeding is een ‘plus’ boven op de normale werkloosheidsuitkeringsrechten. De ontslagvergoeding gaat dus niet ten koste van de normale werkloosheidsuitkering van de ambtenaar.
Compensatie voor gemiste pensioenopbouw, doorbetaling van het salaris gedurende een re-integratiefase, schorsing onder salarisdoorbetaling, kosten van een outplacementtraject, etc. mogen door de overheidswerkgever niet van de ontslagvergoeding worden afgetrokken.
Onze ambtenaarjuristen kunnen u adviseren en begeleiden in het verkrijgen van een rechtvaardige ontslagvergoeding. Bel 0900-0355 of vraag direct advies ambtenarenjurist.
(9.5 / 10)